Bijbels (christelijk) opvoeden

Eigenlijk zou een zoektocht naar hoe je bijbels (christelijk) op moet voeden voor mij niet nodig moeten zijn. Ik ben zelf namelijk christelijk (reformatorisch) opgevoed. 

Ik  ben met de bijbel groot gebracht, en ben  naar reformatorische scholen gegaan. 

Ook gingen (en gaan) we zondags twee keer naar de kerk.

Dat is toch al een christelijke opvoeding? 

Toch wilde ik deze zoektocht starten omdat ik merk dat veel  dingen gaan om uiterlijkheden en tradities. 

Er zijn toch wel veel dingen die ik/we snel doen 'omdat het hoort' of 'omdat ik/ we het zo geleerd hebben'. 

Wil ik straks mijn dochter groot brengen met tradities en  gewoontes omdat we 'ergens' bij horen? 

En omdat dat 'ergens' toevallig een kerk is? 

Nee, ik wil m'n dochter mee geven dat er een God is die van haar houd. Ik wil haar laten zien en laten weten wie God is en hoe we tot eer van Hem mogen leven!

Wat zegt Hij in Zijn woord? Eerlijk gezegd vind ik het best lastig die zoektocht te beginnen. 

Waar begin ik te lezen in de bijbel? Waar staat er iets  over opvoeding?

Ik ben maar begonnen door op internet, in de online bijbel te zoeken op het woord 'generatie'. 

Ik weet namelijk dat er veel beloftes worden gedaan in de bijbel voor opvolgende generaties. Daarnaast weet ik dat ik waarschijnlijk hier wel iets kan vinden over 'opvoeden'.

Als i k dan de teksten doorlees,zie ik onder andere teksten waarin er dingen geboden en verboden worden voor een hele generatie en de generaties daarna.

Bijvoorbeeld Numeri 10:8

"En de zonden van Aaron, de priesters, moeten op die trompetten blazen. Het zal voor u tot een eeuwige verordening zijn, al uw generaties door."

Al snel kom ik bij Deuteronomium 7:9.

"Daarom moet u weten dat de HEERE uw God is. Hij is dé God, de getrouwe God, Die het verbond en de goedertierenheid in acht neemt voor wie Hem liefhebben en Zijn geboden in acht nemen, tot in duizend generaties. 

Ik moest de tekst even tot me in laten werken. de HEERE. Dat betekend: De 'Ik ben die Ik ben'. De Heere die altijd dezelfde is, door al die jaren heen maar ook in de toekomst.
We moeten weten dat Hij onze God is! Hij is dé God! De getrouwe. We kunnen op Hem bouwen. Hij is getrouw en doet wat Hij zegt.
Voor degene die Hem liefhebben en die Zijn geboden houden wil Hij vergevingsgezind, barmhartig en genadig zijn!Wat een belofte!!
En dat tot in duizend generaties!

Lang heb ik afgevraagd of de beloften in het oude testament die gericht zijn op Israel, Gods volk, ook wel  nu voor ons gelden, of zijn de beloften alleen voor het volk Israel.? Mag ik wel zeggen dat deze tekst ook voor mij geldt?
Inmiddels weet ik dat ik mag geloven dat deze beloften ook voor mij zijn. Er staat namelijk in Efeze 2: 11 t/m 22 "(...) dat u in die tijd zonder Christus was, vervreemdvan het burgerschap van Israel en vreemdelingen wat betreft de verbonden van de belofte. U had geen hoop en was zonder God in de wereld.
Maar nu, in Christus Jezus, bent u, die voorheen veraf was, door het bloed van Christus dichtbij gekomen". 

 De beloften zijn dus niet alleen voor Israel maar ook voor ons als we geloven in Christus Jezus, onze HEERE!

Ik kan hier natuurlijk niet al de teksten uit de bijbel kunnen noemen waarin het woord 'generatie' in voor komt. Maar het heeft me wel veel geleerd.Vooral in de psalmen staat vaak: "van generatie op generatie". 
God werkt door generaties heen. Een grote verantwoording dus. Wat geven wij de volgende generatie mee?

opvoeden; iets persoonlijks, maatwerk!

Opvoeden is zeker iets persoonlijks en het is maatwerk. Daar ben ik van overtuigd.

Mensen, inclusief ikzelf hebben al snel commentaar op iemand anders (zie mijn vorige blog).

We oordelen en veroordelen naar mijn mening veel te makkelijk.

Maar het is belangrijk om in de spiegel te kijken. Hoe doen we het zelf? Waar kan het beter?

We zullen als we eerlijk zijn tot de conclusie komen dat we allemaal fouten maken.

Dat we het net even anders aan hadden willen pakken tijdens een bepaalde situatie, maar we waren zelf zo moe, druk, of toen ging net de telefoon, of ons kind reageert anders dan  we voor ogen hadden.

Mensen zijn verschillend. Een vader is anders dan een moeder, iedereen handelt en denkt vanuit eigen ervaringen en gevoelens. 

Daarnaast is elk  kind uniek en is dus iedereen anders. 

Opvoeden betekend dus maatwerk! 

Wat voor het ene kind heel goed werk,kan bij de ander een tegen reactie uitlokken. 

Hoe reageer je als moeder of vader met jouw karakter op je kind met zijn of haar karakter? 

Ik merk voor mezelf dat het erg goed is dit te realiseren en hierbij stil te staan.

Bij de ander lijkt het misschien altijd beter te gaan. 

De ander lijkt zulke goede regels te hebben of zo'n goede structuur....

Het gras is bij de buren al snel groener dan bij onszelf.

Maar het is goed om mezelf af te vragen: wat past bij ons? 

Daarbij mag ik natuurlijk gerust leren van anderen. Wat vind ik goed in de opvoeding van een ander? en waarom? Wat kan ik er zelf van leren?Is dat in mijn eigen gezin toe te passen? Past dat bij ons?

Ik realiseer me dat dit soms moeilijk is, maar wat is het tegelijk heerlijk!

God heeft ons geschapen; allemaal uniek!! Met een eigen karakter, eigen gevoelens! 

Er is geen protocol of schema over ons leven te leggen. We zijn geen robots.

Wat zou het saai zijn als iedereen volgens een protocol zou opvoeden en als alles hetzelfde zou zijn.

Een veelzijdige, kleurrijke wereld: Mensen met verschillende kleuren, geuren, culturen, karakters, ervaringen en gevoelens! Heerlijk om daar deel van uit te mogen maken als uniek persoon!

Al nadenkend hierover merk ik dat over opvoeden zelf ook echt ontzettend veel te schrijven is.

Toch wil ik met name nadenken hoe ik mijn kinderen een bijbelse opvoeding mag en kan geven.

Opvoeden; eenvoudig?!

Als ik 'opvoeden' op zoek in het woordenboek krijg ik de volgende betekenis: (kinderen) voeden, verzorgen en normen bijbrengen. Grootbrengen, onderwijzen, vormen. Iemand verzorgen opdat hij groot wordt, of ervoor zorgen dat iemand zich zedelijk en geestelijk goed ontwikkelt.(bron: www.encyclo.nl) 

Voeden en verzorgen kan (bijna) iedereen. Maar hoe vorm je je kinderen? En hoe zorg je ervoor dat iemand zich zedelijk en geestelijk goed ontwikkelt?

Dat mensen daar verschillend over denken blijkt wel uit het feit dat mensen elkaar (graag?!) bekritiseren:

"Doe je dat zo? Dat zou ik nóóit doen..!". "De kinderen van die en die luisteren zó slecht". 

"Zoals mijn ouders het deden, zo wil ik het nooit!" 

 Daarnaast zijn er mensen die opvoeden volgens een bepaalde methode waar dan ook weer voor- en tegenstanders van zijn, of mensen die er niet of nauwelijks erbij nadenken hoe ze willen opvoeden, ze doen maar wat. 

Toch hoor je wel vaak dat mensen onzeker zijn: 'doen we het wel goed'? 

Opvoeding is de basis van onze kinderen. 

Wij vormen en kneden ze, en zo zullen ze later (grotendeels) zijn, wat een verantwoording  is dat die op onze schouders drukt! 

Eerlijk gezegd had ik me er tot nu toe niet heel erg in verdiept. Natuurlijk denk je wel eens na over je eigen opvoeding, en ook wat je daarin juist goed of slecht hebt gevonden.

Wanneer ik mijn man ontmoette kwam dat ook naar voren: twee verschillende opvoedingen kwamen samen. 

We gingen nadenken over dingen als: gewoontes, principes,omgangsvormen etc. 

waarom doet hij/zij het zo, terwijl ik het anders gewend ben? En niet onbelangrijk: hoe willen we het straks samen gaan doen?

Opvoeding had wel altijd mijn interesse. Waarom is het ene gezin zo anders dan het andere? Hoe hou je het leuk zonder politieagente te moeten zijn?

Bij de een lijkt alles op rolletjes te lopen en bij de ander lijkt het één chaos.

Ik denk dat iedere ouder zich weleens afvraagt: 

Wanneer moet je streng zijn? Wanneer consequent? Blijf je nee zeggen omdat dat nou eenmaal de afspraak is of geef je een keer toe omdat je kind verdriet heeft? 

Wanneer ben je te streng en wanneer te lief?

Allerlei vragen die iedereen verschillend zal beantwoorden.

Kortom:

Opvoeden is zeker niet eenvoudig!

Misschien was dit wel de eerste les die ik al geleerd had voordat ik m'n zoektocht begon:

Opvoeden is niet eenvoudig. Daarnaast is opvoeden iets persoonlijks.

Daarin schrijf ik in m'n volgende blog. 

Zoektocht..?!

Waarom een zoektocht?

In 2012 zijn we de trotse ouders geworden van een dochter!

Er is een lange weg aan vooraf gegaan, voor we haar in onze armen mochten sluiten.

Misschien schrijf ik daar nog weleens over.

Het was moeilijk, maar het heeft ons ontzettend afhankelijk gemaakt van de Heere!

Maar met dat we dit mooie wonder, Gods parel, in onze armen mochten houden, beseften we: Wat  is dit een verantwoordelijkheid!

God heeft het als 'leenpand' aan ons gegeven, wie zijn wij om haar te mogen opvoeden?!

We beseffen: dit kunnen we niet alleen, en gelukkig hoeft dat ook niet!

Zonder Hem kunnen we niets doen. Hij wil onze Raadsman en Leidsman zijn!

We willen zoeken naar hoe de Heere opvoeden heeft bedoeld. Wat zijn de bijbelse principes en wat kunnen we leren vanuit de bijbel? Hoe kan de bijbel fungeren als een lamp voor onze voet? In de Bijbel staat: Uw woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad.

Dat bij elke stap die we zetten in de opvoeding, elke beslissing die we mogen en moeten nemen de bijbel en het gebed de leidraad mogen zijn!

Deze zoektocht is persoonlijk, toch wil ik jullie er deel van laten uit maken door middel van deze blog.

Wie weet kan ook ik er iemand mee helpen. Daarnaast zijn ideeen/ tips of reacties natuurlijk altijd van harte welkom!

Ik hoop en bid dat deze zoektocht veel mag opleveren! Dat onze kinderen parels van Hem mogen zijn!